Są spotkania, które inspirują i skłaniają do refleksji. Jednym z takich momentów było dla mnie rozmowa z profesorem Krzysztofem Zanussim – wybitnym reżyserem, wykładowcą akademickim i autorem książek, który w swojej twórczości od lat podejmuje najważniejsze pytania o życie, wartości i ludzką naturę.
Profesor Zanussi często podkreśla, że w swoich dziełach koncentruje się na tematach takich jak miłość i śmierć – fundamentalnych dla każdego z nas. W jego książce „Strategie życia, czyli jak zjeść ciastko i mieć ciastko” znajdziemy inspirujące próby połączenia świata wartości z wyzwaniami współczesności. Zachęcam także do obejrzenia najnowszego filmu profesora Zanussiego – „Liczba doskonała” – który jest świetnym obrazem zmagania się z pytaniami o sens życia.
Spotkanie z profesorem Zanussim skłoniło mnie do refleksji nad innym ważnym tematem – moralnymi i etycznymi wyzwaniami związanymi z wykorzystaniem sztucznej inteligencji w edukacji.
AI stała się nieodłączną częścią życia młodych ludzi, w tym studentów. Narzędzia takie jak generatory tekstu oferują ogromne możliwości – od wspierania nauki po rozwój kreatywności. Jednak rodzą też pytania:
- Czy korzystanie z AI w pisaniu prac lub nauce zawsze jest etyczne?
- Jak odróżnić wsparcie technologiczne od unikania wysiłku intelektualnego?
- Czy wykorzystanie treści generowanych przez AI bez znajomości ich źródła nie narusza zasad uczciwości akademickiej?
Postęp technologiczny jest nieunikniony, ale wymaga od nas krytycznego myślenia i odpowiedzialnego podejścia. Sztuczna inteligencja nie powinna zastępować analizy i twórczości, lecz je wspierać. Studenci powinni uczyć się świadomego korzystania z AI – jako narzędzia, które rozwija ich potencjał, a nie ogranicza go.
Jakie są Wasze doświadczenia lub przemyślenia związane z wykorzystaniem AI w edukacji? Jestem ciekaw Waszego zdania – podzielcie się nim w komentarzach.
dr Sylwester Pietrzyk
